Okluzja w stomatologii określa relację pomiędzy górną i dolną linią zębów. Nieprawidłowy zgryz uwidacznia się w postaci nieestetycznego uśmiechu, a czasami również dolegliwościami bólowymi w obrębie szczęki. Choroba okluzyjna wymaga interwencji specjalisty stomatologa, ponieważ zignorowanie tego problemu może doprowadzić nawet do utraty zębów.
Spis treści
- Czym jest choroba okluzyjna stomatologii?
- Choroba okluzyjna – objawy
- Jak przebiega leczenie okluzji?
- Metamorfozy
Leczenie okluzji w Sopata Stomatologia wykonujemy przy pomocy szyn, specjalistycznych nakładek lub implantów w celu zabezpieczenia zębów przed dalszym uszkodzeniem. W poważniejszych stadiach choroby wdrażamy leczenie ortodontyczne.
Czym jest choroba okluzyjna stomatologii?
W stomatologii okluzja opisuje kontakt pomiędzy górnymi i dolnymi zębami. Relacja ta wygląda zupełnie inaczej w przypadku, gdy żuchwa jest nieruchoma, a inaczej kiedy się porusza. Ogromną rolę w tym procesie odgrywają mięśnie żucia i staw skroniowo-żuchwowy. Wystarczy, że któryś z wymienionych elementów pracuje niewłaściwie, a może dojść wtedy do pojawienia się choroby okluzyjnej.
Choroba okluzyjna – objawy
Do objawów, które powinny zaniepokoić zalicza się:
- szybkie ścieranie się zębów,
- bóle zębów,
- bóle mięśni odpowiadających za przeżuwanie,
- ruchomość i kruchość zębów,
- problemy z otwieraniem ust,
- wychylenie zębów do przodu,
- bóle głowy,
- bruksizm,
- trzaski w stawach,
- przeskakiwanie szczęki,
- napięcie mięśni karku, szyi i twarzy.
Jak przebiega leczenie okluzji?
Leczenie okluzji wymaga przede wszystkim postawienia dokładnej diagnozy. Postępowanie terapeutyczne rozpoczyna szczegółowa analiza uzębienia na podstawie badania USG stawów skroniowo-żuchwowych i mięśni żwaczy oraz badania radiologicznego. Istotnym elementem jest także przeprowadzenie wywiadu lekarskiego z pacjentem. Podczas wizyty specjalista wykonuje wycisk szczęki.
Ze względu na to, że nie ma jednej przyczyny powstawania choroby okluzyjnej, nie ma także jednego sposobu jej leczenia. Specjalista ustala indywidualną terapię dla każdego pacjenta, po wykonaniu wszystkich szczegółowych badań. Głównym celem leczenia okluzji jest doprowadzenie do prawidłowego układania się dolnych i górnych zębów. Muszą się one na siebie nakładać w taki sposób, aby nie dochodziło do ich wzajemnego ścierania się, czego efektem byłyby ich uszkodzenia.
W niektórych przypadkach wystarczy regularne wykonywanie ćwiczeń rozluźniających mięśnie żuchwy i twarzy. Z reguły przynoszą one zadowalające efekty krótko po postawieniu prawidłowej diagnozy o chorobie okluzyjnej. Jeśli one nie pomogą, to stosuje się specjalne nakładki na zęby, aparaty ortodontyczne, korektę plomb, ekwilibrację oraz uzupełnienie lub wypełnienie ubytków w uzębieniu. Czas leczenia okluzji zależy od stopnia jej zaawansowania i tego, kiedy wdrożono leczenie.
Metamorfozy
